بررسی اثر گروه درمانی شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

چکیده سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثر گروه درمانی شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بود. مواد و روش ها: این پژوهش شبه آزمایشی، متشکل از 20 زن مبتلا به آرتریت روماتوئید، که به شیوه ی نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند، انجام گرفت. هر دو گروه قبل از شروع جلسات پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (whoqol-bref) را در یک جلسه تکمیل نمودند. سپس گروه آزمایش در 8 جلسه گروه درمانی شناختی- رفتاری شرکت نمودند. در انتها مجدداً هر دو گروه پرسشنامه فوق را تکمیل نمودند. همچنین به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (mancova) استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان دادند که گروه درمانی- شناختی رفتاری باعث افزایش معنادار میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که گروه درمانی شناختی- رفتاری می تواند بر افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مؤثر باشد.